| 01 | Czerwieni słodki wdzięk

 | Pink - Try | 

 Krzyk. Słyszę krzyk wydobywający się z ludzkich gardeł. Słyszę także spikera, gwizdek sędziego i śmiech dziecka stojącego dwa metry ode mnie. Patrzę w skupieniu na pomarańczową płytę boiska. Stoisz z skupieniu wpatrując się w zawodnika na zagrywce. 
Ostatni gwizdek, wygraliście.
Odwracasz się w stronę trybun szukając na nich swojej narzeczonej. Uśmiechasz się do niej promiennie udając na pozór wiernego kochającego męża. Blondynka uśmiecha się szeroko posyłając ci soczystego całusa. Patrzę na ten obrazek niewzruszona, wywracając teatralnie oczami. 
-Przepraszam - podnoszę oczy do góry widząc przed sobą żonę Ignaczaka. Uśmiecha się do mnie blado ciągnąc za sobą małą Dominikę. Nie mam odwagi spojrzeć jej w oczy nie po tym co zrobiłam. Schodzi na parkiet przytulając się mocno do swojego męża. Siadam na czerwonym krzesełku wpatrując się w opustoszałą już widownię. 
"Czekam w szatni" - uśmiecham się triumfalnie wstając z miejsca. Stukot obcasów roznosi się echem po niewielkim korytarzu. Uśmiecham się promiennie widząc postać libero wychodzącego z szatni. Uśmiecha się promiennie muskając moją dłoń. Patrzę na niego z rozbawieniem kręcąc głową.
Wchodzę do szatni najciszej jak się da zamykając za sobą granatowe drzwi. Patrzę na Ciebie wyczekująco opierając się o szafkę libero. Odwracasz się powoli ukazując swój prawy policzek. Szminka, soczyście czerwona szminka. Patrzę ci w oczy udając, że tego nie zauważyłam. Wstajesz powoli nie tracąc kontaktu wzrokowego. Podchodzisz bliżej, czuję twój ciepły oddech na swoim policzku.
-Do twarzy ci w tej koszulce - robisz krok do tyłu uważnie mi się przyglądając.Uśmiecham się zadziornie pociągając ja na dół - ale i tak wolę Cię bez niej - czuję jego ciepłe dłonie błądzące po moim podbrzuszu. Opieram się o szafkę przyciągając go do siebie. Wplatam ręce w twoje włosy poddając się zachłannym pocałunkom. Przerywasz pocałunek patrząc mi w oczy.
-Już ci Agnieszka nie przeszkadza ? - podnosisz pytająco jedną brew. Wzruszam beznamiętnie ramionami przygryzając delikatnie dolną wargę. Siadasz na ławce gestem dłoni wskazując abym do Ciebie podeszła. Kładziesz swoje dłonie na biodrach uśmiechając się niewinnie 
-Tylko proszę kochanie bądź cicho - szepczesz przechodząc do rzeczy.

Otwieram oczy czując przenikliwy chłód zimnej szarej podłogi. Siedzisz na ławce bawiąc się telefonem.
-Proszę proszę księżniczka się obudziła- mówisz cynicznym głosem. Staje przed tobą rozglądając się w poszukiwaniu własnej bielizny.
-Wychodzę, Agnieszka czeka - patrzysz na mnie obojętnym wzrokiem. Siadam na ławce zapalając cienkiego papierosa. Wzruszam ramionami patrząc na szarą ścianę. Z moich ust wydobywa się niewidoczna chmura białego dymu. Podskakuję słysząc trzask zamykanych drzwi.

Jesteś dupkiem, pieprzonym dupkiem Żygadło.